U bent hier

Een schoolzangproject relevant maken zonder te zingen?

Zingen op school

Tijdens het werkjaar 2020-2021 vertaalt Koor&Stem het MoSaIC project ook naar scholen. Hoe doe je dat als er een besmettelijk virus rondwaart? In volle tweede coronagolf buigen leerlingen uit de tweede graad van het middelbaar onderwijs uit een Freinetschool in Kortrijk zich over taal en teken, ritme en beat.

over het project Mosaic

Overal en nergens thuis

We hadden dit traject in maart willen uitvoeren: vijf weken na elkaar Koor&Stem-ateliers met als thema Overal en nergens thuis binnen het MoSaIC-project. De school wilde immers werken met de thema’s ‘interculturaliteit en burgerzin’. Het MoSaIC-project sloot daar muzisch perfect op aan en zou de expertise van artiesten met een migratie-achtergrond in de lessen op school inzetten. We hadden jongeren uit hun kot willen lokken door vocale improvisatie, zingen en bewegen. Niets van dat alles natuurlijk. Maar we zouden het dan in oktober doen, gebald in één week, voor de herfstvakantie. Vier dagen op rij, kort en krachtig, en – jawel - de jongeren met mondmasker laten zingen. De uitdijende tweede crisisgolf dwong ons echter de corebusiness van onze organisatie – het zingen - opzij te schuiven. 10 m2 per zanger in code rood: over die infrastructuur beschikt een doorsneeschool niet. Hoe maak je zo een (zang)project toch relevant voor een school zonder te zingen...?

Ik weet dat het er niet zo uitziet maar hé
Ik heb gevlucht, gehuild, gezucht
Het is niet dat ik niet gelukkig ben
Maar er is niemand die ik hier ken
Ik mis mijn ma, mijn pa, mijn broer, mijn zus
Ik mis mijn school, mijn flat, mijn bus
...
Fragment uit rap leerling Freinetschool ’t Vier, Kortrijk

Duiding, rap en instrumentaal musiceren

Gelukkig is zingen niet alleen aerosolen verspreiden. Zingen impliceert ook communicatie, ritme, luisteren, betekenis, verhaal, samenwerken. En gelukkig zijn onze MoSaIC-artiesten van vele markten thuis. Eén van die MoSaIC-artiesten is Vida. Vida komt uit Iran en is een erkende vluchteling. Ze deelt Perzische invloeden binnen het MoSaIC-ensemble, zingt en bespeelt de dutar (een tweesnarig instrument). En ze is sociologe. Met pertinente vragen, klasgesprek en weldoordachte stiltes laat Vida leerlingen kennismaken met stereotypes en thuisgevoel. Wie zijn we? Waar voelen we ons thuis? En waarom? De antwoorden en nieuwe vragen die boven komen, wapenen de leerlingen met een genuanceerder beeld over de ander. Uitgelezen input voor de rapsessie met Jan Asselberghs alias Petit Jean.

rapsessie.jpg

brainstorm rapsessie
Tijdens de rapsessie krijgen de leerlingen een korte instructie over rap en maken vervolgens zelf een rap op een basisbeat: schrijven, schrappen, rijmen, rappen. En jezelf blootgeven zonder mondmasker achter een plexischerm. De resultaten lokken waarderend applaus uit bij klasgenoten. De teksten getuigen van engagement.

De derde workshop in het pakket is voor Moufadhel Adhoum, ook MoSaIC-artiest. Moufadhel komt uit Tunesië en woont nu al meer dan de helft van zijn leven in België. Moufadhel werkt als muzikant-componist samen in verschillende interessante constellaties. Beluister zeker de muziek van zijn groep Hijaz: de groepsleden verenigen daarin de Arabische melodische wendingen met jazz.

Zelf bespeelt Moufadhel de ud. Dat gekke twaalfsnarige instrument met die knik en zonder fretten vereist een korte uitleg en ontlokt een miniconcertje in de geventileerde sportzaal. Voor het actieve deel van de workshop beroept Moufadhel zich – nu er niet gezongen kan worden - op een arsenaal aan instrumenten van de school: orff-instrumenten en klein slagwerk, conga’s en woodblocks, voor elk wat wils in de groep van 20 leerlingen, mits ze grondig hun handen ontsmetten voor gebruik. Moufadhel leert de leerlingen enkele ritmes aan en creëert stapsgewijs een bedje van ritmische en melodische begeleiding waarboven de ud soleert in oosters geïnspireerde improvisatie. Geen dirigent, alleen maar luisteren, naar de beat. En samen blijven.

Stil goud

Het is vreemd, vanuit Koor&Stem een school bezoeken zonder te kunnen zingen. En stil. Achter het mondmasker speelde de bewondering bij de udklank, het ontzag voor een live-rapper en de ontroering bij de pakkende persoonlijke getuigenis van een vluchteling. Waardevolle artiesten in de klas, ze zijn goud waard.

Als jouw gemeente op zoek is naar een project voor cultuurparticipatie en cultuurdiversiteit, dan is MoSaIC ideaal. In overleg ontwikkelen we een gemeenschapsvormende activiteit waarbij de toenadering tussen verschillende culturen door middel van muziek en zang centraal staat. Dat kan met plaatselijke koren, scholen, culturele verenigingen of opvangcentra. Onze professionele artiesten staan garant voor een kwaliteitsvolle en originele aanpak.

Vida Razavi bespeelt de dutar
Terug naar boven