2 november organiseert Koor&Stem hun jaarlijkse koorweekend voor jongeren en pakt daarvoor uit met twee muzikale duizendpoten als coach. Naast dirigent en bariton Joris Derder zal ook Soetkin Baptist de jongeren tussen 14 en 26 jaar begeleiden en coachen. Soetkin haar muzikale activiteiten zijn eveneens heel gevarieerd. Ze is dirigente, pianiste, componiste en soliste en houdt zowel van folk- als klassieke muziek en alles daartussen. We spraken met haar én je krijgt er een playlist met haar favoriete (koor)muziek bovenop!
Daarnaast kennen we haar uiteraard van het programma ‘Het Hoge Noorden’ met Annemie Struyf waarmee ze in het voorjaar samen gaat toeren. De voorstelling waarin Annemie mijmert en vertelt en Soetkin speelt en zingt, bespeelt de grens tussen afscheid en verbinden, kwetsbaarheid en speelsheid, dromen en durven.
Hoe gaat het met je meisjeskoor in Noorwegen?
Soetkin: ‘Het koor dat enkele keren in het programma 'Het Hoge Noorden’ verscheen, dirigeer ik niet meer. In Noorwegen zit het koorleven op dat vlak helemaal anders in elkaar. Koren veranderen meer van dirigent, dirigenten pinnen zich niet gedurende langere tijd vast aan één koor. Dat heeft met verschillende factoren te maken. De Noorse tegenhanger van Koor&Stem, Norges Korforbund, heeft een groot budget voor coaching en er wordt veel geïnvesteerd in professionele dirigenten voor amateurkoren. Er is gigantisch veel werk voor dirigenten zodat koren, zelfs als je na een (paar) jaar vertrekt, meteen een andere dirigent vinden. Dat werkt verfrissend voor zowel het koor als de dirigent.’
Dirigeren
Je dirigeert niet meer dan?
Soetkin: ‘Oh jawel, dat zou ik voor geen geld van de wereld willen missen. Ik dirigeer twee koren momenteel. Het eerste is Det Vilde Kor, een koor in Bodø, de stad waar ik woon. Het is een dameskoor voor zangeressen tussen de 20 en 45 jaar. Het repertoire situeert zich eerder in het lichte genre. Ze treden vaak op als kooract bij Noorse bands zoals Madrugada, Ann Iren Hansen en Marit Larsen. Zelf organiseren ze twee à drie concerten per jaar.
Het andere koor is in Steigen, het dorpje waar ik mijn eerste stappen in Noorwegen zette en waar mijn oudste dochter nog steeds woont. Daarom ligt mijn (koor-)hart ook daar! Het is een gemengd koor met een 35-tal leden. Ze zingen een heel gevarieerd programma maar het is echt een basiskoor. De repetities combineer ik met bezoekjes aan mijn dochter. Hoewel het niet eens zo gek ver van Bodø ligt, is de trip ernaartoe niet evident, zeker in de winter en tijdens de trek van de elanden! Ik blijf daar dan ook slapen na een repetitie. Maar ook dat wordt allemaal vergoed.’
Is gezien de reistijd een wekelijkse repetitie niet te moeilijk om te combineren met al je andere bezigheden
Soetkin: ‘Klopt, maar ik doe het veel te graag en ik dirigeer er als ik kan. Daarom maak ik van alle werkjes geluidsopnames zodat ze de repetities thuis heel goed kunnen voorbereiden. Alles gaat op gehoor, bijna niemand kan noten lezen. De vorige productie die we samen brachten was een volledig programma met liederen over de zee, de visserij en de scheepvaart. Een thema dat hier heel relevant is en waarover een rijk en gevarieerd repertoire bestaat! Hoewel ik niet te veel op voorhand plan wil ik daar zo lang mogelijk blijven. Ik bekijk mijn planning en mogelijkheden elk jaar opnieuw en beslis dan hoeveel ruimte er is om te dirigeren. Je moet weten dat Noren heel open communiceren en het geen enkel probleem is dat je andere uitdagingen wil aangaan. Daarnaast merk ik dat ik een goede reputatie heb opgebouwd en ik werk moet weigeren.’
Daarnaast ben ik begonnen bij Fargespill in Bodø, een laagdrempelig project met kinderen van o.a. vluchtelingen. Ik vind dat zo belangrijk en relevant. De meesten hebben nog nooit gezongen en kwamen zelden in contact met koormuziek.
Inspelen op de situatie
Wat doe je zoal nog naast dirigeren?
Soetkin: ‘Ik geef nog les en ik doe veel solowerk bij Arctic Philharmonic in Bodø, het meest noordelijke orkest ter wereld. Ze zijn heel productief wat resulteert in een indrukwekkend variërend en boeiend programma! Elk jaar word ik gevraagd voor een vijftal producties. Daarnaast ben ik begonnen met Fargespill in Bodø, een laagdrempelig project met kinderen van o.a. vluchtelingen. Iedereen is er welkom, het is ook volledig gratis. Ik vind dat zo belangrijk en relevant. De meeste kinderen hebben nog nooit gezongen en kwamen zelden in contact met koormuziek. Ik weet ook niet op voorhand wie er komt meezingen – soms zingen zelfs de ouders mee - en er bestaat ook geen strakke pedagogische richtlijn. Het is dus veel improviseren en inspelen op de situatie. Ze brengen ook eigen repertoire mee. Maar dat doe ik graag. Ze repeteren wekelijks en in de projecten wordt muziek gecombineerd met dans en theater. Tenslotte hoop ik vurig dat Ratas del viejo Mundo, het Vlaamse oude muziek-ensemble van Floris De Rycker waaraan ik verbonden ben, nog vaak kan optreden!’
Even terug naar de workshop die je binnenkort komt geven. Welk repertoire zal je gebruiken?
Soetkin: ‘Dat zal vooral afhangen van de samenstelling van de groep. Maar ik programmeer naast internationale muziek zeker ook Scandinavische volksmuziek omdat die grote focus legt op het natuurlijk stemgeluid. Ik zal de werken zelf begeleiden op de piano. Naast bestaande bewerkingen zal ik zelf ook aan de slag gaan om te arrangeren.’
Noorse koren zingen graag Noorse muziek
Scandinavische muziek zit in de koorwereld in de lift door populaire componisten zoals Ola Gjeilo. Merk je dat ook in je Noorse koren?
Soetkin: 'Uiteraard! Noorse koren zingen graag Noorse muziek. Het repertoire is redelijk ‘smal’. Af en toe passeert Bach of Schubert, maar het blijft moeilijk (lacht). Bewerkingen van Noorse kleinkunst is hyper populair en dat combineer ik dan met bewerkingen van volksmuziek en/of revuehitjes. En onlangs schrok ik toen ik een arrangement van Billie Eilish voorgeschoteld kreeg. Dat was redelijk uniek! Maar Grieg is in het noorden waar ik woon nog altijd bijzonder populair!
Noren zijn trots, ook op hun muzikaal erfgoed. Zingen zit in hun cultuur en is een heel belangrijke sociale factor. Het help hen de lange winters samen door te brengen. Maar ook hier verandert de tijdsgeest mondjesmaat en dat voelen we! Er is minder en minder motivatie aanwezig om ’s avonds door weer en wind te reizen. Misschien is dat ook een gevolg van Corona. Mensen, vooral jongeren, blijven meer thuis, kijken series op televisie. Maar dat motiveert mij nog meer om me nog meer in te zetten om jongeren nog meer aan het zingen te krijgen!’
