Vroeger zong Ben Van Den Abbeele (46) alleen onder de douche. Sinds een klein jaar veranderde dat plots naar 2 koorrepetities per week, een eigen oefenmoment thuis en tal van optredens. ‘Tja, wat kan ik zeggen, ik heb de koormicrobe helemaal te pakken. Het geeft me keer op keer een enorme boost!’ We treffen de hoofdverpleegkundige thuis en tanken er van zijn koorenergie.
www.start-to-sing.be
Hoe werd je precies geveld door de koormicrobe?
Ben: ‘Mijn middelste dochter zingt al jaren bij het tienerkoor van Muzemix, een koororganisatie in Dilsen-Stokkem. We gingen met het gezin altijd naar haar optreden kijken. Het is bijzonder mooi én aanstekelijk. Vorig jaar trok het me over de streep om mezelf ook in te schrijven in hun volwassenenkoor, Famuuz. Zolang er plaats is, kan je er zonder auditie instappen. Het is een laagdrempelig koor, maar eentje met een hoge lat. Sinds september 2023 ga ik elke donderdagavond naar de repetities. Zelfs na een slopende dag in het ziekenhuis, overhaal ik mezelf om tóch te gaan. Een beslissing waar ik nooit spijt van heb.'
Een repetitie is één ding, maar je hebt ook huiswerk. Hoe plan je dat in voor jezelf?
Ben: 'Ik ben iemand die graag opgaat in iets en groeikansen wil grijpen. Ik las voor mezelf elke zondagochtend een oefenmoment in. Wanneer iedereen thuis nog aan het slapen is, zit ik afgezonderd in een kamertje de repetitieopnames opnieuw te beluisteren en mijn eigen lijnen in te studeren. In het begin was het een beetje onwennig om in een koor te belanden waar mensen elkaar al jaar en dag kennen en op elkaar ingezongen zijn. Ik wilde daarom goed voorbereid zijn elke week.'
En toch had je aan één koor niet genoeg. Hoe ben je dan in het 2de koor beland?
Ben: 'Na enkele maanden bij Famuuz kriebelde het om nog meer te zingen. Muzemix heeft nog een koor, Sugar & Spice, dat een iets hoger niveau heeft: Je moet auditie doen, je moet een groter engagement tonen en je moet bereid zijn aan wedstrijden mee te doen waar a capella gezongen wordt. Ik waagde mijn kans met een auditie en dat was eigenlijk meteen in orde. Ik weet het nog goed… Ik moest de baslijn zingen van Hit Me Baby One More Time, de hit van van Britney Spears. Een nummer dat we met Sugar & Spice nog steeds zingen.'
Meteen een grote hobby erbij… Kan je dat jongleren met je job en gezin?
Ben: 'De timing kwam als geroepen in mijn leven. Ik was vroeger sowieso iemand met veel hobby’s. Toen de kinderen klein waren, ging dat op een laag pitje staan. Maar nu ze wat groter zijn en ik mijn extra studie heb afgerond, kreeg ik plots meer vrije tijd. Ik ben mijn vrouw ook heel dankbaar dat ze me de ruimte geeft om er zo in op te gaan. En de omkadering van Muzemix laat dat ook toe. Alles is tot in de puntjes georganiseerd.'
Zelfs na een slopende dag in het ziekenhuis, overhaal ik mezelf om tóch naar de repetities te gaan. Een beslissing waar ik nooit spijt van heb.
Was muziek al één van je vele hobby’s als kind? Of was de douche echt je enige podium?
Ben: 'Ik had sinds mijn 6de muzieklessen gevolgd en speelde toen bij de plaatselijke harmonie. Ik kon dus al noten lezen toen ik bij Famuuz begon te zingen. Ik speelde vroeger bügel, hoorn en trompet. Ik was het gewend om in groepsverband muziek te spelen. Ieder individu is nodig, al die klanken maken samen de muziek. Ik genoot daar toen al enorm van. Dat gevoel van samenhorigheid was me dus al bekend. (denkt na) En toch is in een koor zingen extra magisch. Je bent je veel bewuster van dat samenhorigheidsgevoel. Je wisselt elkaar af als begeleider en solist. Je beseft dieper wat de bassen doen voor de ander. Je tilt elkaar naar een hoger niveau. Daar haal ik vooral energie uit.'
Je hebt op korte tijd vast al veel geleerd. Zijn er momenten dat je merkt dat je toch nog minder volleerd bent dan je ervaren koorgenoten?
Ben: 'Oh ja, die zijn er zeker. De juiste beginnoot vinden blijft soms nog moeilijk. Ik merk het meteen op als ik het fout doe, maar hoe los je het daarna op? Soms blijf ik daarna extra fouten maken. Op zo’n momenten kan ik echt boos zijn op mezelf. Je fouten horen is één ding, maar het dan nog kunnen corrigeren in het moment, dat is iets helemaal anders. Onze dirigente raadt daarom aan om heel veel te oefenen. Die herhaling maakt dat je het sneller juist doet en sneller de draad weer kan oppikken als je de mist in gaat.'
In je job als hoofdverpleegkundige leid je een team verpleegkundigen. Misschien is dat vergelijkbaar met een dirigent die een koor leidt. Heb je uit je hobby al dingen opgestoken die je hebt meegenomen naar je job?
Ben: 'Zeer zeker. Ik ben erg geïnteresseerd in groepsdynamieken. Hoe gaan we als groep om met een probleem en hoe vinden we een oplossing waarin iedereen in al zijn diversiteit gerespecteerd wordt? Met die vraagstukken worden we zowel in het koor als in het ziekenhuis geconfronteerd. Wat ik heb geleerd in het koor, is hoe we gezamenlijk overleggen over onze podium-performance. Brengen we het ingetogen of met veel lichaamstaal? Daar zoeken we als groep samen een weg in die voor iedereen comfortabel is. Op een podium stappen met het idee ‘iedereen voelt zich hier goed bij’, doet enorm deugd. Dat probeer ik als hoofdverpleegkundige ook toe te passen. Soms roep ik de collega’s een half uur vroeger samen om een probleemstelling voor te leggen. Als we tot een oplossing komen, wordt die door de groep gedragen. Dat geeft energie aan iedereen die erbij betrokken is.'
